| Λευκή Άμμος - Οθωνοί |
Οι Οθωνοί είναι τα μεγαλύτερο από τα τρία Διαπόντια Νησιά και η αριστοκρατική κοιτίδα των οικογενειών (κυρίως Κατέχηδων) που διεσπάρησαν στα άλλα νησιά. Παλιότερα ήταν έδρα του Δήμου Διαποντίων Νήσων.Το λιμάνι της Άμμου είναι σχετικώς απάνεμο, ενώ εδώ βρίσκεται ένα σημαντικό κέντρο του νησιού, καθώς διαθέτει αγροτικό ιατρείο, αστυνομικό και λιμενικό σταθμό, εστιατόρια, παντοπωλεία, ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια), όμως η κυρίως οικογενειακή διαβίωση γίνεται στους εσωτερικούς
συνοικισμούς, στο Χωριό, τη Δάφνη, στα Κασιμάτικα και τα Δελετάτικα.
συνοικισμούς, στο Χωριό, τη Δάφνη, στα Κασιμάτικα και τα Δελετάτικα.
Το νησί έχει πλούσια βλάστηση, ενώ εντύπωση προκαλεί η γεωμορφολογία του εδάφους. Από το λιμάνι μέχρι το Χωριό, στο εσωτερικό του νησιού, ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος έχει μήκος 11 χλμ., ενώ υπάρχουν μέχρι και σχετικά ψηλά βουνά (393 μ. υψόμετρο) στο εσωτερικό του νησιού. Πανέμορφες εκκλησίες και παραδοσιακά σπίτια είναι αυτά που στολίζουν πραγματικά το νησί, το οποίο έχει ένα ιδιαίτερο χρώμα, μέσα στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Διαποντίων. Στο βορειοανατολικό άκρο του νησιού υπάρχει φάρος μεγάλης έντασης, εξ ου προφανώς και η παρετυμολογία του Οθωνός σε Φανός (Fano) στους διεθνείς χάρτες.Αξιοπρόσεκτος είναι ο παλαιότερος τρόπος επικοινωνίας και συνεννόησης των συγγενών κατοίκων των τριών νησιών. Σύμφωνα με προφορική μαρτυρία, «Εκάναμε σινιάλο με φωτιές. Άμα ηθέλαμε να πούμε κάτι, ανάβαμε φωτιά και μας καταλαβαίνανε. Όταν είχαμε δικό, που γύριζε στο νησί του, ιδίως με κακοκαιρία, έκανε φωτιά, να ιδούμε ότι έφτασε καλά. Αμέσως κι εμείς κάναμε στιά (ανάβαμε φωτιά), για να πούμε ότι είδαμε. Το ίδιο και σε άρρωστο. Τύχαινε κανένας άρρωστος και το ξέραμε. Αν πήγαινε καλύτερα, εκάναμε φωτιά, ενώ αν δεν καλυτέρευε, δεν άναβαν». Από τα υπάρχοντα τοπωνύμια και τις σχετικές παραδόσεις αντιλαμβάνεται κανείς αμέσως ότι το νησί υπήρξε θέατρο ιστορικών και πολεμικών γεγονότων στην εσχατιά αυτή του Ιονίου και της Ελλάδος. Οι κάτοικοι του νησιού μέχρι σήμερα δείχνουν «βενετσιάνικα κάστρα» στα δυο ψηλά σημεία του νησιού, στο Μεροβίγλι και το Χωριό. Επίσης ονομάζουν «Καστρί» ερείπια προς το Φανάρι και δείχνουν στη «Μπαταρία» τα προχώματα «όπου είχαν τοποθετήσει οι Βενετσιάνοι τα κανόνια τους και χτυπούσαν τους Γάλλους. Οι Γάλλοι όμως εβγάλανε τους Βενετσιάνους κι εκάψανε τις δυο εκκλησιές. Ονομάζουν «του Φραντσέζου κουκούλι», τόπο όπου ίσως υπήρξε τάφος Γάλλου στρατιώτη της ναπολεόντειας εποχής. Μάλιστα, ένας υπερήλικας κάτοικος του νησιού μάς είπε ότι μπήκε στου «Φραντσέζου το κουκούλι», σε μια σπηλιά, στο κέντρο του νησιού όταν ήταν ακόμη παιδάκι και εκεί βρήκε μερικά κουτάλια. Έκτοτε αυτή η διήγηση αγγίζει τα όρια μύθου, αλλά κανείς από τους σύγχρονους κατοίκους του νησιού δεν αποτολμά την είσοδο και εξερεύνηση της εν λόγω σπηλιάς. Τελειώνοντας, θα πρέπει βέβαια να κάνουμε λόγο και για τη σπηλιά της Καλυψώς (γραφικό σπήλαιο της δυτικής ακτής με μήκος 100 μέτρα, πλάτος 10-15 μ. και ύψος 20 μ.), στην οποία η Καλυψώ -σύμφωνα με την παράδοση- είχε κρατήσει αιχμάλωτο τον Οδυσσέα. Στη σπηλιά αυτή, μπορείτε να πάτε από την άμμο, νοικιάζοντας μια μικρή βάρκα.
*Πηγή : traveldailynews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου